داستان و معنا

خطای داستان سازی :

انسانها قبل از تفکر علمی و اندیشه منطقی ، از داستان ها برای توضیح دنیا استفاده میکردند. حتی قبل از پیدایش فلسفه و این شروع خطای داستان سازی در دنیای امروز انسانها است.

داستان ها معمولا جذابند و جزئیات زیاد و غیر مرتبط در آن نیست.

امروز برای مدیریت افکار پس از یک حادثه مهم، سریعا یک داستان را القا میکنند.

شرکت های تبلیغاتی هم داستان را فهمیده اند ! داستان ایران رادیاتور و لاستیک بارز نمونه خنده دار داخلی است.

در زندگی خودمان نیز ما از یک مسیر مستقیم و مشخص به امروزمان نرسیده ایم ،بلکه تاریخچه ما پر است از تجربیات غیر منتظره و غیر مرتبط. همین موجب میشود گاهی از چند داستان متفاوت برای بازخوانی زندگی و سرنوشتمان بهره بگیریم.

فقط تصور کن اگر موجودی نامرئی با یادداشتی در دست کل تجربیات ما را ثبت میکرد، نوشته او پر بود از جزئیات نامربوط که بدرد معنی سازی ما نمیخورد: یک مو از صورتش کند! پایش رفت روی چیزی و داد زد! شکر چایش زیاد شد! پولش حیف شد! تو خواب تلوزیونش خراب شد ! و غیره

حقیقت اینست که ما دنبال الگوهای مشخص برای دنبال کردن هستیم و آن را « معنی» میگوییم. این معناها پس از مدتی به تاریخچه ما «هویت» میدهد.

ما برای درک تاریخ و حوادث مختلف آن هم دنبال داستان هایی با ثبات به عنوان« حقیقت ماجرا» میگردیم.ما بدون معنا سازی قادر به درک مسائل پیرامون مان نیستیم.

مواظب باشیم برای ادامه خطای داستان سازی در زندگیمان عجله نکنیم. حس کاذب آن در برابر واقعیت موضوع، به قدم زدن روی لایه نازکی از یخ شباهت خواهد داشت.داستان ها جذاب و دلبستگی آورند ، اما حقیقت با شکوه و زیبا و البته تسلیم آور است.